Paradigma switch naar “Cgo en vraaggericht kunnen kiezen”

Het -voor mij- belangrijkste moment in de Simac Syllabus bijeenkomst was gisteren de zaaldiscussie in zake “wat is vraaggericht en of aanbod gestuurd”.

Hierna ontstond een gesprek met een bezoeker of adviseur (voormalig Cvb lid, ik heb dat niet echt kunnen “ontdekken?”) over wat nu echt vraaggericht kiezen is. We werden het uiteindelijk wel eens, de rest van de aanwezigen, hadden echter al afgehaakt.

Essentie was het voorbeeld dat bij gaming ontwikkeling de jeugd steeds meer hun eigen spelregels willen opstellen /maken en dit zelf zien als een noodzakelijk onderdeel van die spelontwikkeling,spelbeleving en speltevredenheid. Ze willen dat gewoon zelf kunnen doen!

De games worden zo open dat de spelers (wereldwijd) vaak met eigen leveling, “nieuwe wegen willen vinden” als noodzakelijke optie in de game. De makers hebben die opties vaak niet eens doordacht.Op de een of andere manier is er dus een “ruimte” waarin keuzes opnieuw afgesproken kunnen/moeten worden. Het is dus niet zo dat de makers / opstellers de “looping” en aanpak bepalen. De spelers kiezen vaker “anders” uit steeds meer beschikbare en verschillende korte Verhaallijnen.

Houdt dit beeld vast in relatie tot het vraaggericht kunnen werken en leren binnen een compleet OnderwijsCatalogus (inclusief examinering), Studie voortgang/begeleiding, Planning en roostering, met operationele management informatie -voor de docent en student- en…. volledig iteratief gecombineerd en afgestemd (workflow).

Terug dus naar het vraaggericht werken en leren. Ik heb al vaker aangegeven dat een aanbod waaruit een student individueel kan kiezen -zo wie zo – de logische weg wordt in kader van zijn eigen regie. Maar het blijft aanbod gestuurd.

Daarnaast is vraaggericht ook voor mij veel meer het kunnen kiezen uit -naast een onderwijs aanbod / programma(delen)- vooral ook het kunnen kiezen uit meerdere verschillende didactische leerwegen. Dezelfde onderwijs leereenheden maar met meer of minder beroepsgericht/ praktisch, meer of minder theoretisch gericht, of anders / meer zelf ontwikkelend, meer/minder praktisch , meer of minder virtueel, oftewel op veel meer verschillende manieren te kunnen volgen, in te richten en door te kunnen ontwikkelen (denk aan Colb en leerstijlen). De student wil kunnen kiezen uit steeds meer korte verschillende Leerlijnen.

Resultaat

Een optie,leerlijn die in de praktijk -al ervarend- wordt ontdekt en zeer veel vragers kent zal dan ook veel meer aangeboden moeten worden. Een optie, die daarentegen nauwelijks wordt gekozen “verdwijnt” als het ware vanzelf. Daarnaast zullen vooral ook de keuzes “overstijgend” gemaakt moeten kunnen worden (bol, bbl, deeltijd, klas overstijgend, groepoverstijgen ROC overstijgend??).

De inhoud van de leerweg wordt minder belangrijk (kristalliseert zich wel uit) maar de “optelling” van de vraag combinaties (leerlijnen) met andere didactische mogelijkheden wordt veel gedifferentieerder. De populaire didactische / leertrajecten zullen vaker gekozen worden en zijn waarschijnlijk dan ook meer succesvol, zeker als dat weinig “uitvallers” kent (belang van monitoring). Dit kun je dan weer op grond van “slim” onderzoek en analyse gebruiken en inzetten als mogelijke informatiebron voor de kiezers / studenten. “De meeste studenten van dat programma onderdeel kiezen vaak ook dat onderdeel uit dat programma, en hebben gekozen voor die aanpak ” (de Amazon) optie en hebben die Verhaal Leerlijn (% praktisch, % theoretisch,% zelfsturend) gekozen.

Zijn zij het niet eens met jouw interpretatie dan merk je dat snel genoeg. Dat merken wij nu al als studenten hun beoordelingen vragen in ons Onderwijslogistiek (volgsysteem) (Educator) aan hun docenten. De communicatie wordt steeds directer en sneller.

Dit wil ik graag ingebouwd zien in de tools met een nieuwe student vraag generator, met een veel slimmere engine en met de mogelijkheid gerealiseerde werkbelasting en inzet mogelijkheden van medewerkers te kunnen “handelen”. Dan moet het systeem ook nog slimmer kunnen kiezen(algoritme) en “automatisch” kunnen roosteren”, op grond van historische student keuzes , want ik wil gewoon meer kwaliteit ïn minder roostertijd”. En …………..het moet ook allemaal veel sneller. De tijd die we nu kwijt zijn aan plannen en roosteren wil ik graag kunnen inzetten voor dat monitoren en eventueel aanpassen van de “framing” en ontwikkeling en bijstellen van de leerlijn. Het beeld van een bijgestelde Diensten regeling (NS) komt weer naar boven.

Historie Rooster, Plan en Inzet systemen
1) Zoek je nu een systeem dat is ontstaan vanuit het individuele en meer en meer groepsgericht kan gaan clusteren en roosteren (Syllabus+).
2) Of werk je vanuit een groepsgericht systeem waarin je ook nog individueel kiezen wil toevoegen (untis).

De meeste Roc’s komen en of zitten in de tweede optie (Untis), de universiteiten beginnen aan de individuele kant (Syllabus). Dit is een fundamenteel verschil en beiden krijgen /of hebben al problemen! Volgens mij moet er een nieuwe derde optie komen met de “gaming”metafoor, met de verschillende te kiezen verhaallijnen als leidraad.

Het wordt wel duidelijk dat de keuze voor “waar doe ik wat” (functionaliteit) en waarmee (de tool/software) belangrijk is, maar vooral hoe en vanuit welk paradigma het vertrekpunt wordt gekozen is voor mij dus veel interessanter. Zou het niet zo zijn dat met name de verbinding (workflow) en simpelheid moet zitten in de combinatie OnderwijsCatalogus – Voortgang – en slim Inzetten, Plannen en roosteren en vooral iteratief moet kunnen werken (loops). Daarom oriënteer ik me nog steeds op al deze ontwikkelingen.

Leer Logistiek is voor mij dus de totale workflow Onderwijscatalogus, voortgang, Plannen en Roosteren. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat zo’n combinatie in 1 moet zitten en het hele domein van de Onderwijslogistiek moet dekken!

Dit is als het ware een short list waarop ik de ontwikkelingen wil volgen.
A- 1 van deze opties niet als mogelijkheid in je aanbod (en niet een combinatie van meerdere leveranciers bijeengebracht in een sessie,)
B- of je hebt nog veel meer mogelijkheden (kernregistratie) dan val je bij mij al af van de lijst. (kort door de bocht he)

Neem hier ook in mee dat zo’n domein toebedeeld kan worden (eigenaar) aan het team Onderwijs zelf en zij dan ook verantwoordelijk kunnen zijn , worden voor de inrichting , implementatie, uitrol, gebruik en dus voor hun eigen succes .

Dit is dus ook de aanpak op dit moment in ons ROC!. Daarom kunnen we ook meerdere implementaties tegelijk uitvoeren (exact, magister, educator, onderwijscalculator, biztalk) Iedereen heeft zijn eigen terrein en zijn eigen belang en verantwoordelijkheid voor het succes.

Terug naar de Rooster Engine

1) Een lastige vraag; ” kun je je voorstellen dat een ontwikkeling van een gesloten systeem (van voor 2000) al rekening heeft gehouden met deze nieuwe “game benadering”. Ik geloof er niets van, sterker nog dit is gewoon onzin! Je kunt niet iets zomaar ombouwen naar een ander paradigma. Dat wordt een “Belgisch huis”. Het moet andersom, eerst een ander paradigma denken en dan gaan ontwikkelen. En we zoeken simpele slimmere en nieuwe (technisch) tools in een nieuwe combinatie (disruptive innovation innovatie).

2) Nog een uitsmijter. Kun je met “experts” (uit het oude paradigma) een functioneel ontwerp vastleggen en dit “door dwingen” naar de “bouwers”, door al je wensen “in te vriezen”. De bouwers krijgen dan een gesloten vraag en komen met een gesloten antwoord (en het mag ook niet teveel kosten?) Anders zijn ze veel teveel juridisch en financieel “aanspreekbaar”. Volgens mij moet je “de spelers / gamers / bouwers” een open opdracht geven.

Ford (auto) “Als ik gedaan had wat de klant vroeg, had ik een sneller paard gebouwd”.

Dus ontwerpers / bouwers hier een paradigma switch en wees een echte ondernemer, ontwikkel en leg je “uitvinding en concept” vast. Of moet die nog ontwikkeld worden ?
(“Ik ben inmiddels al gebeld!)

Advies aan de Bouwers

Kies het momentum-de ontwikkeling hoeft nog niet helemaal af te zijn- om vooral je klanten aan de ROC kant uit te leggen en vooral te laten zien dat een nieuwe paradigma ook om een nieuwe combinatie workflowtool vraagt, gekoppeld aan de volgende aspecten; Onderwijscatalogus , Voortgang/begeleiding, Examinering, Planning en Inzet, ieder aspect integraal verbonden met Operationele Management Informatie (OMI). Dit totaal noem ik nu de Cgo Onderwijs / Leer Logistiek Workflow.

Een prachtig artikel op dit terrein; OnderwijsvanOvermorgen En even -VandeZijkant-; “een Sharepointoplossing als mogelijkheid is echt iets anders hoor”.

"Vol laten lopen

Op tal van weblogs wordt gesproken over “long tail”, het wordt nu echt interessant.

Aan het eind van dit bericht geef ik je de rss feeds…………;

“en mag ik nog even je aandacht?”.

“Los van alle theorieën zal een oplossing voor “Cgo betaalbaar” komen uit innovatie op het gebied van het organiseren van een vraaggestuurd slim onderwijs/ leer aanbod.”

Hiervoor zal een vraaggestuurd onderwijsmagazijn de optie worden.

Overstijgende georganiseerde, aangeboden en “gevraagd” onderwijs/ leer eenheden zullen vol moeten gaan lopen. (zie “vierluik en cgo betaalbaar”)

-Overstijgend in de vorm van;

– teamoverstijgend
– cluster (eenheid) overstijgend
– regio overstijgend
– roc overstijgend (regionaal)
– opleidings overstijgend
– crebo overstijgend (CGO)
– beroep overstijgend
– geografisch overstijgend
– financieel overstijgend
– “ruimte” overstijgend (virtueel 🙂 en

“Wat kan nog meer overstijgend?”

Ik denk vooral het “denken”, een ander perspectief een ander paradigma, een andere manier van organiseren.

Resultaat:

– minder te organiseren /aan te bieden ondewijs leer-eenheden
– “dichtere” bezetting (verdichting)
– heterogene samenstelling van groepen bij een leer eenheid
– een continue wisselende groep-samenstelling
– dekking van alle vaste en variabele kosten
– maatwerk d.m.v. gekozen leer eenheden / trajecten door studenten
– veel meer samenhang en “clustering” van je aanbod en vooral “samenstel/ arrangement” van de (studenten) vraag.

Nu nog slim de metadatering in het onderwijsmagazijn inrichten en aanzetten, de exploitatiebegroting en verdeling (cluster/onderwijs en diensten) beter verdelen, de bezettingsgraad van je georganiseerde leer activiteiten monitoren en een robotica op je vraag aanbod ontwikkelen.

Ik las domotica ipv robotica.

Ja, dat is het woord!

ROC_Rooster_Domotica

Even de ROC rekentafel
Business case

Als je nu weet dat in een voorbeeld ROC (bv. 7100 tijd studenten x 850 klokuren onderwijstijd) = 6.000.000 activiteiten (uitgaande van 1 student en 1 activiteit, de kleinste eenheid is) georganiseerd wordt, die ongeveer 6 euro per activiteit per student kost (artefaction), laat ik graag aan je over uit te rekenen waar de kostprijs grens ligt voor een te organiseren leer activiteit.(break even point) (DC, 24-25 studenten op een georganiseerde leer activiteit)

Onderwijsvraag
850 (x6 euro) aan te bieden en te volgen leer eenheden (onderwijstijd) maakt een loopbaan van +- 5000 euro op jaar basis.

Heeft het cgo onderwijs 36 miljoen nodig (6.000.000 activiteiten x 6 euro) om het een en ander “slim” te kunnen organiseren maakt de verhouding (60%-40%)(primair – diensten) het rekenkundig duidelijk dat een exploitatie omzet van 60. miljoen euro (36/60%x 100%) dan noodzakelijk is.

Verhouding onderwijs/leren t.o.v. ondersteuning (diensten) (60% – 40%) = (36 – 24 miljn. euro)is een benchmarkgegeven uit de jaren 2003 -2007.

We komen steeds dichter bij een te berekenen “betaalbare” CGO logistiek theorie oplossing.

“Nu de praktijk nog,…….of niet?” of “Is het onderwijs systeem (en zijn “oude logistiek benadering)van nu (gisteren)-broken-?”

zie Paulo Moekotte

Nu begrijp je hopelijk, waarom ik vooral het ontwikkelen van een onderwijs leer magazijn -met zijn workflow logistiek- (zie filmpje) zo fundamenteel vind.

Dit zal een andere logistieke denktrant neerzetten. Een Poc (proof of concept) neemt mensen mee in de ontwikkeling van hun redenering. Een “demo” car zal gaan visualiseren wat het een en ander betekent (educator).
Simulatie maakt aantoonbaar waar we het hier over hebben. Ik vind het prachtig dat “anderen” (zie links) in staat zijn de theorieën neer te zetten. Ik ben meer een “doener” en een “(be)denker” en blijf door zoeken naar onderbouwing en toepassingen.

Meld je aan voor deze dag en laat je verder inspireren? (ga vooral naar Jef)

Links

blogisch
wikipedia
edugram
trendmatcher
onderwijsvanovermorgen

Vierluik IV. – Morgen- (logistiek)

In een vierluik heb ik geschetst hoe in een periode van 15 jaar de ontwikkelingen op (rooster) logistiek in het Onderwijs zich heeft ontwikkeld. In ieder geval in de buurt van Assen. Ik heb dit vierluik neergezet om je in eerste plaats mee te nemen in de rooster- en planningswereld. We praten er wel veel over maar weinig mensen hebben ervaring met het direct daadwerkelijk uitvoeren van deze werkzaamheden. Het is complex en het wordt steeds complexer.

Ik heb die ontwikkelingen vergeleken met de veranderingen in de Ict wereld.

Steeds meer van hetzelfde, steeds meer menselijke activiteiten, uitbreiden van personeel en meer hard- en duurdere (zelf te ontwikkelen) software en desondanks steeds minder tevreden klanten.

Wij hebben in 2006-2007 in Drenthe het uitgangspunt gekozen van “beter met minder”. Dit betekent wel veel slimmere technologie gebruik en een andere manier van denken. Van het instrumentele denken gewoon over gaan naar dienstverlening. Wij praten niet over computers maar over vraagstelling vanuit mensen. Hiervoor is een andere zienswijze noodzakelijk en het lef om het anders te willen/ gaan doen.

“De tijd van Napoleon” is voorbij.

Samenvattend logistiek gezien (cgo onderwijs) staan wij -naar mijn inziens- wwer op een keerpunt.

Het na veel (op papier) verzamelen van gegevens en daarna pas het inrichten van een rooster/ aanbod gaan wij over -mijn privé mening- naar een zelfstandig voorkant/ robotachtig vraagsysteem. Wij gaan onze energie anders “opwekken” en “gebruiken”.

Analogie
De kredietcrisis heeft een voordeel; de “oude” auto industrie gaat volledig plat. Olie en benzine gaan volledig “uit”.

Nieuwe vervoersmiddelen gaan echt ander middelen gebruiken. De auto industrie implodeert en let op, de software wereld maakt zijn intrede in deze auto industrie en de nieuwe wizzkids in Silicon Valley hebben het vervoersmiddel (met een stekker) al klaarstaan.

Wat betekent dit voor ons logistiek_cgo_software_industrie?

Wordt TomToM bijvoorbeeld een nieuwe referentie en associatie punt?. Wordt de rooster enigine een soort van rooster-robot, die op grond van kennis en algoritmes met selfservice in staat is – zonder menselijk ingrijpen- continue het meest optimale rooster te berekenen en klaar te zetten.

De logistiek “tomtom” (de nieuwe engine) geeft studenten hun roadmap naar hun doel en de tijdsinvestering die daar bij hoort.

De Cgo logistiek wordt een “wegenkaart” en misschien geeft een mobieltje wel die signalen waarmee we kunnen zien waar studenten zich bevinden (presentie) en welke lokalen wel of niet bezet zijn /gebruikt worden. “Niks nieuws” zul je zeggen maar…..

Zonder dit van te voren in te roosteren, “ja, dat kan” reserveert een (docent/ student) een ruimte, die vrij is. En als je activiteit is afgelopen doe je het licht uit en de ruimte komt weer beschikbaar.

De eerste ontwikkelingen van een Sd kaartje met een nfcchip is er al. Dit systeem ziet waar je bent, een mobieltje heeft iedereen en een Roc_chipkaarten zijn overbodig. Zo’n kaartje is wel veel goedkoper en “online”.

In de verlichting van de ruimtes en lokalen monteren we gewoon een aan- en uit sensor(wireless), die aangeeft of een lokaal wel of niet gebruikt wordt en dat lijkt me “technisch gezien” echt niet zo ingewikkeld.

Op je mobiel/internet zie je dan alle vrije lokalen (en gebruikte). We hebben dus geen ingebouwde kastjes meer aan de muur nodig.

Het wordt dus gewoon realtime reserveren, plannen, meten, monitoren bijstellen en alternatieven open stellen en …… gebruikte capaciteit berekenen. “Weet je hoe we weten hoeveel pc’s in onze Roc echt gebruikt worden en derhalve de discussie kunnen aangaan met diegenen, die klagen over het feit dat er veel te weinig zijn, :-)?”

De klant/student /docent / team kiest op een steeds kortere termijn en het gebruik wordt gemeten en doorberekend/ verantwoord.

Het gebruik wordt een combinatie van het bij elkaar brengen van de vraag, de capaciteit, competentie keuzes van docenten, studenten en begeleiders en het “zien” en evnetueel bijstellen van het gebruik. Een logistiek medewerker/ruimte kan hierop inzoomen en eventueel bijstellen. Heb je wel eens de tomtom werkruimte in Amsterdam werkend gezien? Hoe beter de “achtergrond” -lees basiscapaciteit- is ingeschat hoe vanzelf dat het lijkt te gaan.

De klant kan zich steeds meer zelf verantwoordelijk voelen en zijn voor zijn keuzes,activiteiten en de (work) flow loopt.

Laat de beste roosteraar en planner van het ROC land maar een wereldkampioenschap “spelen” tegen deze logistiek aanpak en robotica van denken. “Ik weet wel wie er wint”, jij ook?

Inmiddels ben ik benaderd door meerdere software bedrijven, maar ik heb nog geen keuze kunnen of mogen maken. Het gaat namelijk ook om hun denken, aanpak en openheid.

Komt die overeen, zijn ze al verder, willen ze een klant volgen.

Daarnaast heb ik je geschetst dat uiteindelijk het doel is om een (financieel) samenhangend (regionaal) logistiek cgo aanbod en vraag methodiek creëren .

Mensen, die mij echt goed kennen weten dat ik in de afgelopen tien jaar ook regelmatig bezig ben (geweest) met de “betaalbaarheid” van het onderwijs.

Hiervoor heb ik 2003-2005 een ROC allocatie budgetmodel “gebouwd”.

Je zult begrijpen dat het verbinden van de logistiek van het leren (vraagkant) met de betaalbaarheid en het organiseren van het Onderwijs (cgo)(aanbodkant) wel eens een zeer mooie combinatie kan zijn. Geld is dus zo’n verbinder.

Het is gewoon het combineren (bedrijf) van nulletjes en eentjes (binair)(Ict) met 1111 en 000000 (getallen/ geld).

Maar daarover in de (nabije) toekomst meer.

Ik zal in de loop van de komende week de stukken nogmaals bijstellen en corrigeren, zo werk ik nu eenmaal. Daarna zal ik het geheel in een pdf beschikbaar stellen met nog een kleine bijstelling.

Google download versie 1.0

Vierluik III. – Vandaag- (logistiek)

Het leuke voor mij is, dat -bij het schrijven van een blog- het mijn gedachten beter organiseert.

Toen ik deel I en II terug las -al was het alleen maar voor de “tikfouten”- dacht ik; “je wordt ouder dan je denkt”, man.

Gisteren is eergisteren en vandaag is al 5 jaar oud. De tijd gaat echt veel te snel (reminiscentie).

Dus gewoon de titel aanpassen en Vandaag Vandaag centraal zetten. Neem het me niet kwalijk maar vandaag gaat bij mij toch altijd nog een paar jaren terug.

Ik denk te snel, praat te snel en wil dus veel te snel, dus loop ik een paar jaar vooruit (hi Jacco). Dit wetende het derde r(h)elaas. Wordt het dan toch misschien wel een vijfluik ,met ook nog overmorgen?

Vandaag

(2004- 2008)

Dan beginnen de veranderingen.Van vier directeuren achter het planbord terug naar 1 coördinerende achter de pc,raden wie….?

Toen ontstonden er functies als cluster- managers, opleidings – managers, planners en roostermakers. Uiteraard hebben die op hun eigen wijze weer veel goeds toegevoegd maar…… het doel,de achtergrond, het logistieke verhaal, de visie,de verwachtingen, de verantwoordelijkheden op het gebied van plannen en roosteren, raken uit het(cgo) zicht.

Nu 10 jaar later kom ik er achter -door me weer in te leven in de budgettering, de formatie, de planning- en rooster aanpak- dat het “oude” hybride denken bijna volledig verdwenen is. De kennis is veranderd, het gebruik van de automaat is verdwenen, de vraag van een student is vertaald in een weer vaker “klassikaal lessen” roosteren met het lessentabel, “vak denken” als basis oplossing.

Het individueel persoonlijk clusteren -als kennisdeel en toepassing- is bijna volledig verdwenen. De combinatie “vraag en aanbodkant” leidt weer tot een gezamenlijke “spagaathouding”.

Sinds de intrede van het CGO onderwijs staat de intake, de pop, het pap,het leren, de begeleiding en het afstuderen/ het kwalificeren centraal en dus staat de loopbaan van de student, met meer eigen regie en keuze, centraal.

De vraag van de student en zijn keuze en regie gaat weer de boventoon voeren en terecht. Dit betekent een “reshuffeling” op het logistieke denken. Dus moeten we “echt” veel meer gaan denken vanuit de klant, zijn wereld, zijn mogelijkheden en zijn ICT gebruik.

“Als je een reis boekt ga je (denk ik) toch ook niet meer alleen naar een reisbureau “op de markt”.

Je gaat toch “online” en onderzoekt de mogelijkheden eerst via Internet (de catalogus) en bekijkt alvast de bijzonderheden van je eindbestemming (kwalificatie dossier).

Ook kijk je naar de reismogelijkheden (routes, vervoersmiddel, tussenstations, de overnachtingen en mogelijke activiteiten(doe”s). En wie weet vraag je aan mensen “in de buurt” hun mening en vraag je wie eventueel ook nog ervaringen en belangstelling heeft (peergroup).

Uiteindelijk maak je een afweging tussen je (bestemming) doel, je wensen, je tijd en je budget. Je hebt zo vele mogelijkheden. En als je deze informatie wil omzetten naar concrete plannen en mogelijkheden maak je – via internet- contact met de aanbieders/ reisbureaus’s.

“Of, ga je eerst naar een jouw bekend reisbureau en vraag je wat ze aanbieden en koop je dan direct een volledig georganiseerde reis?”

“Ja, misschien wel”, hoor ik je denken. Maar na wat ervaringen in deze, ga je toch meer je eigen weg – letterlijk en figuurlijk, hoop ik.

Heeft een onderwijscatalogus niet dezelfde functie als deze reisgids? En wil je in de keuze geen ondersteuning van een (internet) begeleider. In het DC/CGO systeem gebruiken we hiervoor de wizard /educator en de studieloopbaanbegeleider.

Uiteindelijk heb je een reis samengesteld en wil je echt gaan reserveren en eigenlijk wil je tegelijk zien wat de “kosten en opbrengsten” dan kunnen zijn. Vaak spreek je in je eerste CGO stappen een meer compleet georganiseerde reis af (roadmap). Later zul je er meer een “trektocht” van maken met individuele keuzes.

Wil een organisatie dit hele (studie/leer/koop) proces slim gaan ondersteunen en mogelijk willen maken dan zul je een hybride (internet) antwoord moeten scheppen op de spagaat van de individuele vraag (aan de voorkant) en een optimale bedrijfsvoering / planningsaanbod aan de achterkant.

Hoe?
“Slimme” bus (ESB)technologie en widgets (kleine services) zal dit moeten gaan combineren en het mogelijk maken dat we een vraaggestuurd student vraag/ plansysteem kunnen gaan gebruiken.

Ik denk dat de (eer)gisteren geschetste aanpak een “proven” methodiek kan zijn, maar ik ben wel op zoek naar;

– een veel “gebruikersvriendelijke” reistoolkit (TOMTOM)
– een online reiscatalogus (met later een overstijgend ROC aanbod)
– als.. dan scenario’s, “what if”
– zelf in te voeren tijdwensen, tussenstops (map24, routenet)
– verschillende reismogelijkheden/ alternatieven,(vergelijkingssites, koopwijzer)
– met theorie, praktijk, simulatie etc mogelijkheden en alternatieven.
– een “de meeste gebruikers van deze reis” tool,zij hebben ook de volgende doe’s gekozen (de Amazon aanpak)
– direct bij inlezen van keuzes een overzicht van de gebruikte boeken, digitale leerstof(wat neem ik mee?)
– een kosten- en tijds-indicatie en betalingsmogelijkheden.
– deelkeuzes (kleine trajecten, “kan ik me als vhbo’er ook al voor een cursus inschrijven?”

en zo kan ik nog wel even doorgaan. “Waarom geef ik je zoveel wensen aan”?

Omdat het -denk ik- dan pas duidelijk wordt dat alleen menselijk “plannen” nooit zal kunnen volstaan. Alleen de combinatie van “slimme” tooling in relatie met kennis en logistiek, dat uiteindelijk in een menselijk handelen/keuze zal eindigen. (gebruikers en bedrijfsvoering parallel).

Daarnaast moet het zo gebruiksvriendelijk zijn / worden dat zelfs mijn “oudste” zus dat ook begrijpt en kan uitvoeren en….. we willen nog veel betere mogelijkheden dan de oude “ict” mogelijkheden van gisteren en vandaag.

Het moet veel meer “user friendly” en “databasedriven” (toch lekker nog wat ict) en onderling veel beter afgestemd (gesynchroniseerd en geautomatiseerd). Ik denk vooral voor de docenten want die hebben tijd tekort.

Door middel van open databasestructuren kunnen we dan extra “minen” en zien welke producten het echt goed doen en vaak -wat interessant is- in welke samenstelling.
De reisgroepen, die gebruikt maken van een reis kunnen dan ook echt gemonitoord worden op het gebruik en vooral hun tevredenheid.

Die aanpak moet uiteraard via de browser (wolk) oplossingen mogelijk zijn, dat lijkt me evident. Dat de studenten en docenten hier rechtstreeks toegang toe hebben lijkt me ook logisch (vooraf en tijdens het planproces en niet achteraf en reactief !!!).

De toolkit (reisbagage) moet door hen slim en makkelijk te gebruiken zijn en toegepast kunnen worden. De teams /planner/ roosteraar/ student zelf monitoren dit geheel en stellen bij, de bedrijfsvoering volgt……!. Zij zorgen ervoor dat het ook voor het ROC rendabel is. Al dan niet met “nieuwe aanbiedingen”.

Dus ondersteuning van een “nieuwe” ICT planningstoolkit met de mogelijkheden van morgen en overmorgen (widgets, sms, online, web 2.0).

Noem dit proces “Kiezen —-Roosteren – Plannen – Bijstellen- Weer Kiezen….” maar 3.0.

Nee, ik heb niet per ongeluk de volgorde van de basisprocessen omgedraaid. Het is dus niet meer alleen plannen en roosteren!. Aan het optimaliseren zit geen eindtijd en geen volgorde meer. Het wordt en blijft consequent “monitoren en draaien” en dit zal eens “robotiseren”

Ter voorspelling.

Samenvatting
Het planningproces ging (in de historische tijd gezien) van (adjunct directeuren) (planbord),managers, naar planners en roosteraar (untis), dan naar de docenten en de teams zelf (masterplan schoolmaster) en uiteindelijk ,denk ik, naar in eerste instantie de student en eindgebruiker (Cordys, Educator) zelf.

Het roosteren en plannen gebeurt dan echt eerst door de “gebruikers” zelf.

(Rooster zelf service).

Eerst de gebruikers aan zet dan het docenten/opleidingsteam en pas ver daarna de bedrijfsvoerings/ondersteuningskant.

Hier zal een paradigma-wisseling plaats gaan vinden. De planners en roosteraars worden volledig “communicators” en ondersteuners van de eindgebuikers en het werken achter en met de pc/planningssoftware kost hun een stuk minder van hun tijd.
De dienstverlening gaat naar de klant en hun keuzes zullen centraal staan. Ter vergelijk in 2005-2006 hebben wij die voorspelling ook gedaan t.o.v. de inrichting en werkwijze van onze eigen ict afdeling en ik herinner me nog heel goed de discussies met de systeembeheerders etc in een “gesloten” vergadering.

“We gaan het echt anders doen. We willen iedereen scholen en certificeren en we gaan de pc en software gewoon virtueel centraal draaien en de dienst inkopen”.

“Het gaat om ondersteuning aan de gebruikerskant, daar ligt onze kracht. We werken niet met pc’s maar met mensen”. “We gaan het beter doen en met minder personeel, maar wel beter opgeleid en slimmer ondersteund. We gaan vooral communiceren en monitoren. Onze ICT dienstverlening wordt echt anders en leuker”.

Nu drie jaar later vindt iedereen in het DC dat (bijna) normaal (het ANY project). Let op dit gaat ook hier gebeuren!!

Een nieuw paradigma

Studenten en docenten gaan zelf plannen en roosteren en organiseren zelf hun “reis” vooruit en zien dan direct het gevraagde resultaat. Dan wordt de onderwijs-catalogus direct ook voor hun een soort “reisgids” waarop hij/zij zich kan “inchecken”. Als nu meerdere roc’s (in de buurt) dit ook zo “mogelijk” maken, krijgen we misschien wel een overstijgende “reizen” aanbod, of is dat nog teveel een “keten” denken en kunnen we dan zelfs gezamenlijk inkopen en organiseren?

Een (financieel) en (onderwijskundig) samenhangend (regionaal) vraaggestuurd” aanbod.

-Morgen- zal ik je meenemen naar mogelijke nieuwe ontwikkelingen op dit terrein. Maar daarvoor wil ik nog meer in de keuken kijken van degene waarvan ik denkt dat zij de oplossing zien/ hebben en (willen) bouwen.

Mijn mening is dat het onderwijs zelf zijn logistiek en wensen en eisen op dit terrein aangeeft en de bouwers zelf de oplossingen/ producten creëren en verkopen. De klant maakt wel zelf duidelijk of het interessant is. Ik wil oplossingen alleen kunnen toepassen, kopen/huren en gebruiken en uiteraard eerst onderzoeken (niet alleen in theorie/ ppt’s maar vooral in de praktijk).

Dan zal ik wel een keus moeten maken -merk ik- met wie en waar ik mijn tijd doorbreng. Want langzamerhand begin ik last te krijgen van mijn openheid en denken. Iets “anders” neerzetten vraagt kennelijk om vertrouwelijkheid of is dat gewoon “commercieel” denken.

“Of durf je me (geachte softwarebouwers) uit te nodigen en inzage te geven in je “nieuwe” ontwikkelingen op dit terrein (mijn integriteit staat boven elke verdenking, dat weet je)”.

Alleen dan krijg ik -denk ik- de echte informatie,die ik nodig hebt, en als ik overtuigd bent van je “doorbraak” zal ik dat echt van de daken schreeuwen, want het moet echt anders dan de wijze waarop we het nu doen en organiseren.

Nogmaals; de gebruiker en reiskeuze (zijn workflow) moet echt centraal komen staan, alleen dan kun je voor 10.000 klanten(studenten en docenten) tevredenheid organiseren.
Gebruikers willen zelf hun keuze kunnen maken en zijn -zoals zo vaak is gebleken- zelf wel tevreden met hun eigen logistiek.

Maar daarover -Morgen- meer.

extra nieuwe Roosterprogramma’s;

– Masterplan
– Zermelo
– educator

Roc initiatief op dit terrein;

Parell

Vierluik II. – Gisteren- (logistiek)

Begin jaren “90 (1992 -1993) kregen we het idee – als oplossing voor de logistiek van de individuele leertrajecten, het aanbod van een (MBO) school te laten synchroniseren met de loopbaan (vraagkant) van de deelnemer.

Het vormgeven van planning en rooster vanuit een volledig vrije vraagkeuze gaf logistieke en organisatorische teveel problemen. Daarbij bleek dat -nadat we elke keuze zoveel mogelijk hadden gerespecteerd- de student zelf met gemak op het laatste moment zijn keuze toch wilde aanpassen. Redenen hiervoor waren; het voorgestelde rooster, andere interesses in (deel) vakken, het belang van de groep waar ze bij wilde horen (stamklas). Vaak stonden in hun keuze hoofdvakken centraal en in de periferie van hun belangstelling zat veel gevraagde flexibiliteit.

Deze ontwikkeling had ik ook al geconstateerd in de jaren dat ik als schooldecaan werkzaam was in het middelbare onderwijs (1975-1989). Ik denk dat iedereen met opgroeiende kinderen dit fenomeen van wisselende keuzes en belangstelling en het belang van peergroups /stamklas wel zal ondersteunen.

Daarnaast ontstond er frictie door steeds bedrijfsmatiger op de gevraagde keuze te willen reageren (met rooster aanpassingen “het draaien”) ondanks het idee dat vaak 30% eigen keuze genoeg was en de rest afhankelijk was van andere “momentems”.

Het werd ons steeds meer duidelijk dat we een soort van “profielering” konden toepassen. Een bepaalde groep studenten kon je a.h.w. indelen op hun belangstelling en eigenschappen. En die clustering hadden een voorspellende waarde voor de nog te organiseren mogelijkheden en keuzes.

Aanpak

We zijn toen in onze logistieke aanpak gaan werken met “voorspelde” groepen (met eigen kenmerken) en op grond van die indeling hebben we met b.h.v een clusterprogramma een concept inrichting ontworpen.

Deze clustering hebben we daarna ingebracht in het roosterpakket (untis) en pas daarna hebben we docenten en ruimtes etc. toegevoegd en geoptimaliseerd.

Samenvattend
– profielering en indeling in stamklassen
– clustering met keuzegroepen ( voorkeur door studenten)
– clustering van groepen docenten op een een groep studenten
– inrichten roosters op grond van clustering
– continue optimaliseren van het basis (vitrine) rooster
– opstellen van keuze spelregels
– analyseren samenhangend aanbod (ook financieel)
– inlezen geaccepteerde keuzes studenten
– blijven “draaien” op verbeteringen.

Op grond van knelpunten en kwaliteitscriteria -management informatie op de de keuzes en gebruik- werd het aanbod (en vraag) dus “aangepast”. Toen bleek al hoe cruciaal informatie is, die je kon genereren en die andere oplossingen mogelijk maakten.

We begonnen dus een andere logica te (h)erkennen en we konden van hieruit veel meer “communicatief” inspelen op de gebruikers.

De tijd die we eerst nodig hadden om te plannen en te roosteren (achter de pc in een “gesloten” omgeving) nam plaats voor veel overleg en afstemming. Het kostte uiteindelijk evenveel tijd en inspanning maar het was veel “productiever” en leidde tot een totaal andere sfeer en tevredenheid.

Simulatie
We hadden wel -zoals we dat toen noemden- een “gesloten” rooster gecreëerd, waarop nieuwe studenten zich steeds weer konden plaatsen. Later ontstond de naam Vitrine rooster. Dit rooster hebben we daarna ook veel gebruikt als simulatie voor vele nieuwe wensen. Bv. invoeren vergadermiddag, minder lokalen beschikbaar stellen, ontwerpen van nieuwe opleidingen.

De aanbodkant bleek het meest stabiele deel; denk aan tijdwensen docenten, wegingsfactoren praktijk en theorie, vrije dagdelen. Dit “automatisch” roosteren, van de aanbodkant deden we met het Untis versie 8.

De vraagkant werd veel meer het onderzoeken van profielen, het afstemmen van combinaties op “latere” beroepskeuze, het analyseren van bv “wetmatigheden”. Iemand die Frans had nam bijna nooit Natuurkunde etc. De ict tool hiervoor ontbrak, dus we deden dat met ons clusterprogramma.

Seriele aanpak
In de “oude” situatie lag de vraagtaak eerst bij de teams, dekanen, docenten in verbinding met de studenten en hun ouders.
Daarna – als die informatie was verzameld en ingebracht- kon het tweede deel van het proces van de logistiekketen pas vorm gegeven worden (serieel).

Het zal duidelijk zijn dat elke afwijking verandering, het niet “goed doorgeven” leidde tot “problemen” (misverstanden).

Parallelle aanpak

Door de twee werelden hybride tegelijk te combineren konden we de vraagkant zelf in handen geven van de studenten met hun begeleiders (docenten/teams) en –tegelijk– konden we aan de “achterkant” de bedrijfsvoering optimaliseren.

Hieruit ontstond toen ook het combineren van ons MBO aanbod over de opleidingen/teams heen. Bepaalde lessen uit Welzijn waren te combineren met leeractiviteiten van het Meao onderwijs en op deze wijze “liepen” onderwijs-activiteiten zoals wij dat toen noemden “vol” (ratio).

De essentie van deze aanpak was dat wij de aanbodkant los hadden geweekt van de vraagkant. Het organiseren van beide processen konden nu bijna parallel naast elkaar plaatsvinden (synchroon).

In 1993-1994 hadden wij een planningsrooster zonder tussenuren, waren we voor de zomer klaar (uiteraard met wat wijzigingen in september) hadden we onze groepsratio geoptimaliseerd, konden we docenten garanderen waar zij recht op hadden, wisten studenten bij hun keuze al welke rooster consequenties dat had en………. steeg de tevredenheid met meer meer dan 30%. En het mooiste was dat iedereen het allemaal normaal vond.

Wel hadden we eerst gewerkt vanuit de aanbodkant.Eerst het magazijn op orde op met name historische kennis en ervaring en dan pas het “inlezen van de keuzes van onze deelnemers.
Voor het aanbod was het roosterprogramma prima ingericht.

De vraagkant was veel lastiger. Wij gebruikten hiervoor toen het clusterprogramma maar zoals gewoonlijk gaf het in- en exporteren veel onduidelijkheid.

Maar daarover -Vandaag- meer.

extra info Roosterprogramma’s;
– Paralax
– Syllabus Plus
– Untis

Vierluik I. – (Eer) Gisteren- (logistiek)

“Hoe organiseren we het CGO proces logis(tiek)ch”

flowgram cgo

Gisteren
Als je af en toe dit blog volgt heb je gemerkt, dat het al een tijdje “stil” lag. De reden is vooral dat ik me “theoretisch” bezig houd met het onderwerp logistiek in relatie tot het CGO en dat is zowel een uitdaging als een ramp.

” Ik ben het spoor bijster” en neem je maar mee in een denkrichting met de hoop dat je me volgt en je me vooral op het verkeerde been wil zetten (door te reageren). “Als iets niet werkt wil ik vooral niet teveel naar mezelf luisteren”, vandaar.

Daarnaast ben ik boven de 50+ en dan;
– is aanleren veel makkelijker dan afleren,
– is aanwennen veel fijner dan afwennen,
– is overschakelen moeilijker dan inschakelen

“Waarom?”

Periode 1985-1992

Een situatieschets
Even wat achtergrond; in het verleden (eergisteren) was ik -als manager van een middelbare school in de jaren 80 (ja, van de vorige eeuw)- nog verantwoordelijk voor o.a. de logistiek van een(voortgezet) onderwijs proces. Ik gebruikte hiervoor de ICT tools, die toen voorhanden waren. Ja, zelfs clusteren kon je toen , ICT /matig, ondersteunen (met C_64) ☺.

In de begin jaren 90 was toen voor een MBO instelling bij mij in de buurt, de tijd gekomen om hun onderwijs-, rooster- en planningsproces “logistiekmatig” te willen professionaliseren.Mijn eerste interim job was geboren en kreeg toen een uitdaging, zo begon het ……..

” Hans, wij hebben een rooster pakket gekocht, dat alles kan” en je kunt er zelfs ook automatisch mee “roosteren”. “Wij hebben nu alleen iemand nodig, die dit proces kan aansturen en realiseren?”

Voor de kenners onder ons, we hebben het over Untis versie 6 (Dos), een MBO van 2000 studenten, 65 fte, en de maanden mei tot en met augustus 1992. Toen mijn interim job begon kreeg ik ook nog -naast de verantwoordelijkheid voor de roosterlogistiek MBO breed- ook de regie over de afdelingen VHBO en O&S. Ik had wel tijd over!!!

Kenmerken
Beiden afdelingen hadden als kern individuele leerroutes. De ene groep wilde naar het HBO (vanuit een LBO vooropleiding!!) en de andere groep wilde gewoon (kunnen) instromen in het MBO.

Beide uitdagingen kregen voor mij een gezamenlijke aanpak. Binnen een onderwijs/leersituatie moesten individuele leer routes mogelijk zijn, waarbij de deelnemers (leerlingen noemden we ze toen nog) zoveel mogelijk zelf verantwoordelijk waren voor hun eigen keuzes en aanpak.

Daarnaast wilden we geen “tussenuren”, zoveel mogelijk docenten in hun eigen leeromgeving laten werken en overzicht hebben waar elke deelnemer -op ieder moment- mee bezig was en waar zij zich bevonden. “O ja, zij moesten zelf volledig vrij kunnen kiezen en de lessen vielen tussen 08.30 een 14.30 uur. De docenten moesten 2 dagdelen “vrij hebben” en zij hadden allemaal hun eigen addendum ( persoonlijk gevalideerd tijd- rooster), waar eerst niet aan te tornen viel.

In die tijd was het “normaal” dat vier (adjunct) directeuren, twee maanden bezig waren voor een planbord en de gekozen oplossing toen ..voor mijn binnenkomst?

Een centraal Rooster pakket (de automatisch engine),want die kon de “oude” logistiek wel veranderen en volledig ondersteunen en je kon zelfs – was hun voorgedaan- “individueel en geautomatiseerd” roosteren.

Resultaat van Gisteren

Resultaat

Binnen drie maanden was ik -bijna- mijn eerste interim-opdracht kwijt, stond de hele school op tilt, was iedereen ontevreden en dat was volgens mij het ergste, niemand wist meer hoe het echt in elkaar zat(dat was wel mijn redding).

Maar iedereen wist wel te vertellen wat de oorzaak was en wat er gedaan zou moeten worden en de interim opvolgers stonden al klaar.

“Laat mij het maar doen, zeiden ze” en met de volgende voorstellen.

Op een rijtje;
– geef iedere docent/vak zijn eigen lokaal terug.
– geen individuele (deelnemers) keuzes maar terug naar de klas indeling
– laat docenten , hun eigen informatietool kiezen en beheren.
– biedt minder keuzes aan en sta geen kleine groepen onder de 20 toe.
– luister beter naar docenten en luister dan vooral naar hun tijdwensen (ipv de deelnemers,ahum).
– stel een andere roostermaker aan, die wel weet hoe het moet.
– kies een ander aanpak,(ict kan dit toch niet oplossen), het is vooral mensenwerk.
– nieuw management (want zij moeten het toch organiseren en daar zijn ze toch voor
– de rooster logica zit vooral in het hoofd van de “oude” planners…. en dat kan niet anders!.
– ons administratie pakket klopt niet en we hebben te weinig personeel.
– je moet de planners en de roosteraars beter opleiden
– je moet, je moet,
– je begrijpt……..,

HH had weer eens chaos veroorzaakt (dacht men). “Hoe dit afliep?”, ik kom er in het volgende verhaaltje wel op terug.

Ondertussen heb ik veel;
– overleg met Cordys (Educator),
– wil ik Untis weer volledig beheersen,
– kijk ik naar de inzet en planmodule, heette toen gp-mentor!,

– kijk ik naar hun dagelijkse roosterwijziging service,
– volg ik masterplan van schoolmaster (gepro in de jaren 90) en overleg vooral met Marc,
– volg ik de absentiemoduele van het DC, straks in Silverlight, reminder het gaat echt om de agenda als middelpunt

ontwikkelingen BVE

– onderzoek ik de reiswereld op hun logistiek,
– ga ik Henk Hentzen bellen (untis) (mijn oude maatje uit 1992-1995) en
– vraag ik andere partijen naar hun “toekomstige” oplossingen – lees visie- op deze aanpak (Eduarte / henk) en hun services

– ga ik pizza eten met Arie (Alfa College), die Peoplesoft 9.0 gaat implementeren (Shared Service),
– misschien wil Ignace ook mee eten , hij is de echte untis (mbo) kenner en praten we zo Albert Heininga bij (Noorderpoort) en
– volg ik zeer intensief het implementatie proces CGO met Educator op het DC (zakelijke dienstverlening) (zelfs de studenten gebruiken het inmiddels enthousiast).

catalogus

Hybride aanpak
Maar vooralsnog ga ik vooral in gesprek/discussie vanuit de optiek “iedereen heeft (on) gelijk” en het “ROC onderwijs gaat echt naar een ander paradigma” en dit vraagt om een totaal andere (hybride) aanpak”.

Ik heb deze week gemerkt dat bij voorbeelden in het onderwijsproces zelf de neiging bestaat, de dagelijkse problemen, op te hangen aan de spagaat van de nieuwe logistieke wensen en de huidige bedrijfskundige onmogelijkheden en dat leidt tot veel “Babylonische spraakverwarring”.

We vertellen elkaar (onderwijs- en bedrijfsmatige ondersteuning) vaak wat niet werkt i.p.v. nieuwe oplossingen te zoeken buiten het huidige “doen en laten”.

“De tv is echt niet ontwikkeld door de radio industrie!”: zeg ik dan.
Kijk s.v.p. verder dan je huidige (onderwijs en bedrijfsmatige)neus lang is en blijf op zoek naar “andere” logistieke systemen /oplossingen, die bv. in gebruik zijn bij de luchtvaart- en reisindustrie.

Het gaat immers -steeds meer- om de vraag van de klant/student.

1. Hoeveel studenten hebben zich al ingeschreven op die doe’s (didaktische onderwijs activiteiten) en wat zijn hun tijdwensen?
2. “Ik wil een rooster waar studenten in staan en waarin ze zich zelf kunnen inroosteren?”
3. “Welke keuze heeft een student gemaakt in een vergelijkbaar opleidingstraject?”

Dit soort vragen eisen wel een andere benadering en aanpak en een andere (ict)toolkit.

“Waar staat onze (logistieke) Silicon Valley?”

Leeuwarden,Gouda,Deventer of Putten?

Ik denk –wat ik deze week gezien heb- op de Veluwe maar daarover meer in;

Vierluik II. -Gisteren-.

Toelichting;

In de loop van de komende weken zal ik de links en achtergrond en hyperlinks aanzetten. Ook zal ik het tekstueel verbeteren en hier en daar de logica aanscherpen. Ik schrijf het nu gewoon van me af anders blijf ik maar malen over dit onderwerp en we weten al zo weinig en we willen zoveel, :-).

cgo 2.0